Til hvers eru reglur?

Þegar ég var gutti í Glerárskóla, c.a. í 6.bekk, þá var hafði ég eina kennslubók sem heitir:  "Til hvers eru reglur".  Þetta er ein af þeim bókum sem eru mér í fersku minni.

Það hefur gjarnan verið gert grín af mér hvað ég er löghlýðinn.  Tek reglur stundum alvarlega og bókstaflega. 

Ef við hefðum ekki reglur, þá færi ansi illa.  Ímyndið ykkur bara umferðina.

Heimur versnandi fer, segir stundum.  Mér finnst þjóðfélagið stundum gefa skít í reglur.  Vissulega eru reglur sveigðar og rétt er að undantekningin sannar regluna.  En mér finnst allt of mikið um það að fólk hugsi sem svo að það þurfi ekki að fara eftir settum reglum.  "Ég þarf ekki að fara eftir þessi-næsti maður getur farið i röðina, ekki ég"!

Þegar við fórum í Vatíkanið við Róm, fórum við í Sixtínsku kapelluna. Þar er bannað að taka myndir og þar er alveg bannað að tala.  Samt talaði amk 80% fólks þar inni.  Og ég fylgdist með því að margir voru að tala um daginn og veginn, ekki endilega um það sem fyrir augum bar.  Sumir sáu sig tilneydda til þess að syngja á meðan þeir gengu um, sennilega bara til þess að fara örugglega ekki eftir reglunum.

Auðvitað förum við ekki alltaf eftir reglum.  Hins vegar finnst mér mikilvægt að fara eftir þeim, því ef við höldum áfram að vanvirða, þá spyr maður: hvenær hættum við að virða rauða umferðarljósið?

Jæja, nóg um það. Styttist í helgina, grátt á Akureyri í morgunsárið.  Vonandi splæsa veðurguðirnir  góðu veðri á okkur um helgina.

Heyrumst

Athugasemdir

[Björg (IP-tala skráð) 12.7.2007 kl. 08:58]

Sammála. Hvernig á líka að vera hægt að kenna krökkunum hvaða reglur má brjóta og hverjar ekki?? Það á bara að fara eftir reglum!