Vangaveltur

Hæ.

Takk fyrir að kommenta á síðustu færslu, Haukur, Laufey og Inga Björk. Þarna sér maður hvað jafnvel hinir andlausu geta glatt mann en Laufey sagðist andlaus en kommentaði þó. 

Það sem Inga sagði þótti mér athyglisvert. Rétt er það að í vinnunni eru aðstæður sem drepa niður alla sköpunargáfu. Þar sit ég við tölvu allann daginn og langar þá ekki til þess að sitja við tölvuna þegar heim er komið. Hitt er svo annað að líklega veita þjáningar manni innblástur í skrif og skáldskap. Þetta hef ég reyndar löngum vitað. Þegar ég var ungur og áhrifagjarn í rússíbana tilfinninganna skapaði ég mörg lög og texta. Besta lagið sem ég hef gert samdi ég í bullandi ástarsorg þegar ég var unglingur. Og KA-lagið, það samdi ég;  bæ ðe vei, eftir alveg ótrúlega svekkjandi tapleik hjá KA mönnum á móti Sellfoss árið 1992. Þjáður og þjakaður af tapsæri og geðofsa blossaði upp í hausinn á mér lag og texti. Í ljósi þessa er ekki skrítið þó andinn sé ekki yfir mér í dag, því lífið flýtur þessa dagana eins og lækur.

Haukur talaði um að það væri mikilvægt að blogga nokkuð oft. Ég er sammála því. Flest blogg þarf að skrifa inn á nokkrum sinnum í viku, annars nenni ég ekki að lesa það. Samt finnst mér ekki nóg að skrifa um sjálfan sig, það þarf að vera meira um daginn og veginn, lífið og tilveruna eins og bent hefur verið á. 

Það sem ég vil svo bæta við þetta er að maður þarf að fara svolítið ótroðnar slóðir og vera dálítið klikkaður og láta allt flakka.

Látum það verða svo á næstunni......og höfum þetta skemmtilegt.

Yfir og út 

 

Athugasemdir

[Haukur Guðjónsson (IP-tala skráð) 19.9.2006 kl. 21:30]

Það er gaman að fá meira blogg hjá þér. Endilega farðu ótroðnar slóðir og láttu allt flakka. Það voru þín ráð til mín á sínum tíma.
Bíð spenntur eftir framhaldi.